20   De aarde als verslavend middel,
schaduwwereld of zwart gat

De aarde en ons zonnestelsel is een plek in de universa of zelfs binnen alle multiversa waarvoor gewaarschuwd wordt. Er doen de wildste verhalen de ronde over wat er hier mis is gegaan. Er zijn verslagen over zielen die zich in de buurt van de aarde begaven, plotseling verdwenen en waar nooit meer iets van is vernomen.

Wie de aarde nadert wordt blootgesteld aan chaotische, desoriënterende frequenties en kan op noodlottige wijze worden verleid. De mythen over de roep van de Sirene zijn oeroude echo's van dit verschijnsel.

Deze wereld zou van zijn eigen bron of hoger zelf zijn afgesneden. Het is een schaduwwereld, een anorganische wereld in de spiegel of in de grensgebieden tussen werkelijke scheppingen in, een gevallen schepping die in zijn totaliteit parasitair is geworden en energie aanzuigt die erin verdwijnt als in een onnatuurlijk zwart gat. Je zou deze wereld ook als een tijdmanipulatie kunnen beschrijven, een stervende tak van de levensboom die zichzelf nog wanhopig in leven probeert te houden.

Wie de ervaring als mens is ingedoken kan er zo verslaafd aan raken en zichzelf zo verliezen dat hij steeds verder afdaalt in het zwarte gat van het onbewustzijn van het Al. Hij verschrompelt in intelligentie tot een eenvoudig manipuleerbaar niveau van onwetendheid en wordt een moordenaar of een slaafse volgeling die geen idee meer heeft waar hij vandaan komt, wie hij werkelijk is en waar zijn bestaan toe leidt. Hij doet wel of hij druk bezig is met van alles en nog wat, maar vanuit het oogpunt van evolutie heeft hij geen eigen agenda meer. In wezen doolt hij doelloos en bewusteloos rond.

De uitdaging van de mens die zich in een zwart gat bevindt is te onderzoeken of het mogelijk is uit een zwart gat te kruipen en het virus - zijn piratenbewustzijn - kwijt te raken. Het kosmisch bewustzijn is verdeeld over de vraag of dit mogelijk is.

Home
Wat is ascensie?